4. 11. Quem ad istam mortalitatem nobiscum participandam quia descendentem voluit significare Matthaeus, ideo et ipsas generationes ab Abraham usque ad Ioseph et usque ad ipsius Christi nativitatem descendendo commemoravit ab initio Evangelii sui 46. Lucas autem non ab initio, sed a baptismo Christi generationes enarrat 47, nec descendendo, sed ascendendo, tamquam sacerdotem in expiandis peccatis magis signans, ubi eum vox de caelo declaravit, ubi testimonium Ioannes ipsi perhibuit dicens: Ecce qui tollit peccata mundi 48. Ascendendo autem transit et Abraham et pervenit ad Deum, cui mundati et expiati reconciliamur 49. Merito et adoptionis originem ipse suscepit, quia per adoptionem efficimur filii Dei credendo in Filium Dei. Per carnalem vero generationem Filius Dei potius propter nos Filius hominis factus est. Satis autem demonstravit non se ideo dixisse Ioseph filium Eli, quod de illo genitus, sed quod ab illo fuerit adoptatus, cum et ipsum Adam filium dixit Dei, cum sit factus a Deo, sed per gratiam quam postea peccando amisit tamquam filius in paradiso constitutus sit.

4. 11. Ο Ματθαίος ήθελε να σημάνει την καταγωγή για να συμμετάσχει σε αυτή τη θνητότητα μαζί μας, επομένως ανέφερε επίσης τις γενεές από τον Αβραάμ στον Ιωσήφ και μέχρι τη γέννηση του ίδιου του Χριστού από την αρχή του Ευαγγελίου του 46. Ο Λουκάς, ωστόσο, δεν από την αρχή, αλλά οι γενεές από τη βάπτιση του Χριστού διηγούνται 47, όχι κατεβαίνοντας, αλλά ανεβαίνοντας, ως ιερέας που υπογράφει περισσότερο εξιλέωση αμαρτιών, όπου μια φωνή από τον ουρανό τον ανήγγειλε, όπου ο Ιωάννης μαρτύρησε τον εαυτό του, λέγοντας: Ιδού αυτός που παίρνει τις αμαρτίες του κόσμου 48. Και ανεβαίνοντας, ο Αβραάμ περνάει και φτάνει στον Θεό, στον οποίο καθαρίζεται και συμφιλιωνόμαστε όταν εξιλασθούμε. γινόμαστε παιδιά του Θεού πιστεύοντας στον Υιό του Θεού. Αλλά από σαρκική γενιά ο Υιός του Θεού έγινε Υιός του ανθρώπου μάλλον για χάρη μας. Και απέδειξε επαρκώς ότι δεν είπε λοιπόν ότι ο Ιωσήφ ήταν γιος του Ηλεί, επειδή γεννήθηκε από αυτόν, αλλά επειδή υιοθετήθηκε από αυτόν, όταν είπε επίσης ότι ο ίδιος ο Αδάμ ήταν γιος του Θεού, αφού έγινε από τον Θεό, αλλά μέσω της χάρης που στη συνέχεια έχασε με την αμαρτία, σαν να είχε εγκατασταθεί ο γιος στον παράδεισο.