4. 9. Quia ergo numerus iste laboriosi huius temporis sacramentum est, quo sub disciplina regis Christi adversus diabolum dimicamus, etiam illud declarat. Quod quadraginta dierum ieiunium, hoc est humilationem animae, consecravit et Lex et Prophetae per Moysen et Eliam, qui quadragenis diebus ieiunaverunt 37, et Evangelium per ipsius Domini ieiunium, quibus diebus quadraginta etiam testabatur a diabolo 38, quid aliud quam per omne huius saeculi tempus tentationem in carne sua, quam de nostra mortalitate assumere dignatus est, praefigurans? Post resurrectionem quoque non amplius quam dies quadraginta cum discipulis in hac terra esse voluit 39, huic eorum vitae adhuc humana conversatione commixtus et cum illis alimenta mortalium, quamvis iam non moriturus, accipiens, ut per ipsos quadraginta dies significaret se occulta praesentia, quod promiserat impleturum, quando ait: Ecce ego vobiscum sum usque in consummationem saeculi 40. Cur autem iste numerus hanc temporalem terrenamque significet vitam, illa interim causa de proximo occurrit, quamvis sit alia fortasse secretior, quod et tempora annorum quadripertitis vicibus currunt et mundus ipse quattuor partibus terminatur, quas aliquando ventorum nomine Scriptura commemorat, ab Oriente et Occidente, ab Aquilone et Meridie 41. Quadraginta autem quater habent decem. Porro ipsa decem ab uno usque ad quattuor progrediente numero consummantur.

4. 9. Επειδή τότε αυτός ο αριθμός είναι το μυστήριο αυτής της κοπιαστικής εποχής, κατά την οποία πολεμάμε κατά του διαβόλου υπό την πειθαρχία του Χριστού του Βασιλιά, το κάνει επίσης σαφές. Η νηστεία των σαράντα ημερών, δηλαδή η ταπείνωση της ψυχής, καθαγιάστηκε τόσο από τον Νόμο όσο και από τους Προφήτες μέσω του Μωυσή και του Ηλία, που νήστευαν σαράντα ημέρες, 37 και από το Ευαγγέλιο με τη νηστεία του ίδιου του Κυρίου, κατά την οποία σαράντα ημέρες ήταν επίσης μάρτυρας από τον διάβολο, 38 τι άλλο παρά σε όλο τον καιρό αυτού του κόσμου προεικονίζοντας τον πειρασμό στη σάρκα του, τον οποίο επαίνεσε να αναλάβει τη θνητότητά μας; Μετά την ανάσταση θέλησε επίσης να είναι με τους μαθητές σε αυτή τη γη για όχι περισσότερο από σαράντα ημέρες, 39 ανακατεύοντας με τη ζωή τους ακόμα στην ανθρώπινη συναναστροφή και παίρνοντας μαζί τους την τροφή των θνητών, αν και δεν επρόκειτο πλέον να πεθάνει, έτσι ώστε μέσω αυτών σαράντα ημέρες θα μπορούσε να υποδηλώσει την κρυφή του παρουσία, την οποία είχε υποσχεθεί να εκπληρώσει, όταν λέει: Ιδού, είμαι μαζί σας μέχρι το τέλος του 40ου αιώνα. στην επόμενη περίπτωση, αν και είναι άλλο ίσως πιο μυστικό, γιατί οι καιροί των χρόνων τρέχουν τέσσερις φορές και ο ίδιος ο κόσμος τελειώνει σε τέσσερα τέταρτα, που η Γραφή μερικές φορές αναφέρει με το όνομα των ανέμων, από την Ανατολή και τη Δύση, από ο Βορράς και ο Νότος 41. Μα σαράντα τέσσερις έχουν δέκα. Επιπλέον, το ίδιο το δέκα συμπληρώνεται με έναν προοδευτικό αριθμό από το ένα στο τέσσερα.