uos autem movet, quod alios progeneratores Matthaeus enumerat descendens a David usque ad Ioseph 13, alios autem Lucas ascendens a Ioseph usque ad David 14, facile est, ut advertant duos patres habere potuisse Ioseph, unum a quo genitus, alterum a quo fuerit adoptatus. Antiqua est enim consuetudo adoptandi etiam in illo populo Dei, ut sibi filios facerent, quos non ipsi genuissent. Nam excepto quod filia Pharaonis Moysen adoptaverat 15 (illa quippe alienigena fuit), ipse Iacob nepotes suos ex Ioseph natos verbis manifestissimis adoptavit dicens: Nunc itaque filii tui duo, qui facti sunt tibi, priusquam ad te venirem, mei sunt: Efrem et Manasse tamquam Ruben et Symeon erunt mihi. Natos autem si genueris postea, tibi erunt 16. Unde etiam factum est, ut duodecim tribus essent Israel, excepta tribu Levi, quae templo serviebat; cum ea quippe tredecim fuerunt, cum duodecim fuissent filii Iacob. Unde intellegitur Lucas patrem Ioseph, non a quo genitus, sed a quo fuerat adoptatus 17, suscepisse in Evangelio suo, cuius progenitores sursum versus commemoraret, donec exiret ad David. Cum enim necesse sit, utroque evangelista vera narrante, et Matthaeo scilicet et Luca, ut unus eorum eius patris originem tenuerit qui genuerat, alter eius, qui adoptaverat Ioseph, quem probabilius intellegimus adoptantis originem tenuisse quam eum, qui noluit Ioseph genitum dicere ab illo, cuius eum filium esse narrabat? Commodius enim filius eius dictus est, a quo fuerat adoptatus, quam diceretur ab illo genitus, cuius carne non erat natus. Matthaeus autem dicens: Abraham genuit Isaac, Isaac genuit Iacob 18, atque ita in hoc verbo quod est genuit perseverans, donec in ultimo diceret: Iacob autem genuit Ioseph 19, satis expressit ad eum patrem se perduxisse ordinem generantium, a quo Ioseph non adoptatus, sed genitus erat.

και τους συγκινεί ότι ο Ματθαίος απαριθμεί άλλους προγόνους που κατέρχονται από τον Δαβίδ στον Ιωσήφ 13, και άλλους ο Λουκάς που ανεβαίνει από τον Ιωσήφ στον Δαβίδ 14, είναι εύκολο γι' αυτούς να παρατηρήσουν ότι ο Ιωσήφ θα μπορούσε να είχε δύο πατέρες, τον έναν από τον οποίο γεννήθηκε, ο άλλος από τον οποίο υιοθετήθηκε. Διότι υπάρχει ένα αρχαίο έθιμο της υιοθεσίας ακόμη και σε αυτόν τον λαό του Θεού, ώστε να μπορούν να κάνουν για τον εαυτό τους παιδιά που δεν έχουν γεννήσει οι ίδιοι. Διότι, με εξαίρεση το γεγονός ότι η κόρη του Φαραώ είχε υιοθετήσει τον Μωυσή (καθώς ήταν ξένη), ο ίδιος ο Ιακώβ υιοθέτησε τα εγγόνια του που γεννήθηκαν από τον Ιωσήφ με πολύ ξεκάθαρα λόγια, λέγοντας: Τώρα λοιπόν οι δύο γιοι σου, που σου γεννήθηκαν πριν έρθω. σε σένα, είναι δικά μου: ο Εφρεμ και ο Μανασσής ως Ρουβέν και ο Συμεών θα είναι δικοί μου. Αλλά αν γεννήσεις αργότερα, θα είναι για σένα 16. Επομένως, συνέβη επίσης ότι υπήρχαν δώδεκα φυλές του Ισραήλ, εκτός από τη φυλή του Λευί, που υπηρετούσε το ναό. γιατί ήταν δεκατρείς μαζί της, ενώ οι γιοι του Ιακώβ ήταν δώδεκα. Ως εκ τούτου, γίνεται κατανοητό ότι ο Λουκάς δέχθηκε τον πατέρα του Ιωσήφ, όχι από τον οποίο γεννήθηκε, αλλά από τον οποίο είχε υιοθετηθεί, 17 στο Ευαγγέλιό του, του οποίου τους προγόνους ανέφερε και πάνω, μέχρι που πήγε στον Δαβίδ. Διότι, όταν είναι απαραίτητο, και οι δύο ευαγγελιστές λένε την αλήθεια, δηλαδή ο Ματθαίος και ο Λουκάς, ότι ο ένας είχε την καταγωγή του πατέρα του που είχε γεννήσει, ο άλλος του που είχε υιοθετήσει τον Ιωσήφ, τον οποίο καταλαβαίνουμε ότι ήταν πιο πιθανό να είχε την καταγωγή. του υιοθετούντος από εκείνον που αρνήθηκε να πει ότι ο Ιωσήφ γεννήθηκε από αυτόν.Τίνος γιος είπε ότι ήταν;Γιατί είναι πιο βολικό να λέγεται γιος του, από τον οποίο είχε υιοθετηθεί, παρά να λέγεται γεννημένος από αυτόν, από τη σάρκα του οποίου δεν γεννήθηκε. Και ο Ματθαίος, λέγοντας: Ο Αβραάμ γέννησε τον Ισαάκ, ο Ισαάκ γέννησε τον Ιακώβ, 18 και έτσι επέμενε σε αυτόν τον λόγο που γεννήθηκε, μέχρις ότου είπε στο τελευταίο μέρος: Και ο Ιακώβ γέννησε τον Ιωσήφ, 19, αρκετά εκφρασμένος ότι οδήγησε στον πατέρα του την εντολή γεννήτορες, από τους οποίους ο Ιωσήφ δεν υιοθετήθηκε, αλλά γεννήθηκε.