Magnum ibi numerum versuum ediscere dicuntur. Itaque annos nonnulli vicenos in disciplina permanent. Neque fas esse existimant ea litteris mandare, cum in reliquis fere rebus, publicis privatisque rationibus Graecis litteris utantur. Id mihi duabus de causis instituisse videntur, quod neque in vulgum disciplinam efferri velint neque eos, qui discunt, litteris confisos minus memoriae studere: quod fere plerisque accidit, ut praesidio litterarum diligentiam in perdiscendo ac memoriam remittant. In primis hoc volunt persuadere, non interire animas, sed ab aliis post mortem transire ad alios, atque hoc maxime ad virtutem excitari putant metu mortis neglecto. Multa praeterea de sideribus atque eorum motu, de mundi ac terrarum magnitudine, de rerum natura, de deorum immortalium vi ac potestate disputant et iuventuti tradunt…

Λέγεται ότι εκεί μαθαίνουν απέξω ένα μεγάλο αριθμό στίχων. Πριν μερικά χρόνια λοιπόν είκοσι στην προπόνηση. Ούτε θεωρούν νόμιμο να τους εμπιστεύονται τα γράμματα ενώ σε όλα σχεδόν τα άλλα θέματα, δημόσια και ιδιωτικά, στην ελληνική λογοτεχνία να εκμεταλλευτείτε. Αυτό μου φαίνεται ότι προήλθε για δύο λόγους, κάτι που δεν είναι ασυνήθιστο επιλέγουν να αναπτύξουν πειθαρχία, ούτε βασίζονται λιγότερο σε αυτούς που μαθαίνουν μελέτη μνήμης: κάτι συμβαίνει γενικά για την προστασία των γραμμάτων θα πρέπει να προσέχουν πολύ στη μάθηση και την επίγνωση. Καταρχήν θα το κάνουν να πείσει ότι οι ψυχές δεν χάνονται, αλλά περνούν από τη μια μετά θάνατον στην άλλη, και νομίζουν ότι ενθουσιάζονται περισσότερο από αυτό στην αρετή τους, όταν αγνοείται ο φόβος του θανάτου. Πολλά επιπλέον των άστρων και της κίνησής τους, του μεγέθους του κόσμου και της γης, συζητούν τη φύση των πραγμάτων, τη δύναμη και τη δύναμη των αθάνατων θεών κάτω…