[46] Si quis piorum manibus locus, si, ut sapientibus placet, non cum corpore extinguuntur magnae animae, placide quiescas, nosque domum tuam ab infirmo desiderio et muliebribus lamentis ad contemplationem virtutum tuarum voces, quas neque lugeri neque plangi fas est. Admiratione te potius et laudibus et, si natura suppeditet, similitudine colamus: is verus honos, ea coniunctissimi cuiusque pietas. Id filiae quoque uxorique praeceperim, sic patris, sic mariti memoriam venerari, ut omnia facta dictaque eius secum revolvant, formamque ac figuram animi magis quam corporis complectantur, non quia intercedendum putem imaginibus quae marmore aut aere finguntur, sed, ut vultus hominum, ita simulacra vultus imbecilla ac mortalia sunt, forma mentis aeterna quam tenere et exprimere non per alienam materiam et artem, sed tuis ipse moribus possis. Quidquid ex Agricola amavimus, quidquid mirati sumus, manet mansurumque est in animis hominum in aeternitae temporum, fama rerum; nam multos veterum velut inglorios et ignobiles oblivio obruet: Agricola posteritati narratus et traditus superstes erit.

[46] Εάν υπάρχει κατοικία, όσο σοφός δεν είναι το σώμα για να βγείτε από μια μεγάλη ψυχή, ξεκουραστείτε σε ειρήνη, καλέστε μας, την οικογένειά σας, από αδύναμους εκφράζει τη λύπη του και τις γυναικείες θρήνες για τον στοχασμό των αρετών σας, για τις οποίες εμείς ούτε κλαίει ούτε χτυπάει το στήθος. Ας σε τιμήσουμε όχι τόσο πολύ με μια ευλογία, Και, εάν η φύση του εφοδιάστε με την προσομοίωση μας τον πραγματικό σεβασμό, ότι η εξομοίωση. ταυτότητα θα ζητούσε από την κόρη και, επομένως, από τον πατέρα, για να σεβάσει τη μνήμη του συζύγου της, ώστε όλα τα πράγματα, μελετώντας τα λόγια και τις πράξεις του, και τη μορφή του χαρακτήρα του και όχι τη μορφή του σώματος, το καθήκον τους, όχι ότι νομίζω ότι οι εικόνες είναι μαρμάρινες ή στον αέρα να τα σκέφτονται, αλλά ως πρόσωπα των ανθρώπων, έτσι όλες οι ομοιότητες του προσώπου είναι αδύναμα και αλλοιώσιμα πράγματα, Αιώνια μορφή ξένης ουσίας, η οποία μπορεί να εκφραστεί όχι από την τέχνη, αλλά στη δική μας ζωή. Ό, τι αγαπούσαμε Ο αγρότης, ό, τι θαυμάσαμε, και θα επιβιώσει στις καρδιές των ανθρώπων, στη διαδοχή των αιώνων, στη φήμη των πραγμάτων. Για η ξεχαστικότητα των αρχαίων, όπως ήταν, να κατακλύσουν τους χαλασμένους και πολλούς από αυτούς που είναι ασαφείς: για τα τέκνα, naratus Agricola, και παραδόθηκε για να επιβιώσει.