[39] Hunc rerum cursum, quamquam nulla verborum iactantia epistulis Agricolae auctum, ut erat Domitiano moris, fronte laetus, pectore anxius excepit. Inerat conscientia derisui fuisse nuper falsum e Germania triumphum, emptis per commercia quorum habitus et crines in captivorum speciem formarentur: at nunc veram magnamque victoriam tot milibus hostium caesis ingenti fama celebrari. Id sibi maxime formidolosum, privati hominis nomen supra principem adtolli: frustra studia fori et civilium artium decus in silentium acta, si militarem gloriam alius occuparet; cetera utcumque facilius dissimulari, ducis boni imperatoriam virtutem esse. Talibus curis exercitus, quodque saevae cogitationis indicium erat, secreto suo satiatus, optimum in praesentia statuit reponere odium, donec impetus famae et favor exercitus languesceret: nam etiam tum Agricola Britanniam obtinebat.

[39] Αυτή η σειρά εκδηλώσεων, αν και κάθε υπερηφάνεια γράφει τους αγρότες , αυξήθηκε με το, όπως ήταν το μυστικό του, με χαρά στο πρόσωπό του, αλλά άγχος στο δικό του. Εκεί η γελοιοποίηση της ευαισθητοποίησης ήταν πρόσφατα ψευδής από τη Γερμανία, θριάμβευσε το αγορασμένο εμπόριο το φόρεμα και τα μαλλιά στο είδος των κρατουμένων θα διαμορφώνονταν, αλλά τώρα είναι αλήθεια ο εορτασμός της νίκης όλων αυτών των χιλιάδων εχθρών είχε σκοτωθεί και η μεγάλη πόλη με μεγάλη δημοσιότητα. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό επικίνδυνο, ως ιδιώτης που ανατρέφεται πάνω από τις αρχές των άχρηστων μελετών της αγοράς και η σιωπή των πράξεων της διάκρισης είναι στα επιτεύγματα της αστικής ζωής, εάν κάποιος άλλος επρόκειτο να την καταλάβει. το υπόλοιπο πόσο εύκολα κλείσατε τον κυβερνήτη καλής γενικής ποιότητας τέτοιες ανησυχίες του στρατού, και ότι κάποιος σκληρός σκοπός, αποφάσισε ότι ήταν το μυστικό της τέχνης του γεμάτο, τότε, το καλύτερο πράγμα να αντικαταστήσει το δώρο για να αναστείλει το μίσος του μέχρι τη φρεσκάδα και τη δημοτικότητα με τον στρατό: Για την Agricola Britain.