[30] ‘Quotiens causas belli et necessitatem nostram intueor, magnus mihi animus est hodiernum diem consensumque vestrum initium libertatis toti Britanniae fore: nam et universi coistis et servitutis expertes, et nullae ultra terrae ac ne mare quidem securum inminente nobis classe Romana. Ita proelium atque arma, quae fortibus honesta, eadem etiam ignavis tutissima sunt. Priores pugnae, quibus adversus Romanos varia fortuna certatum est, spem ac subsidium in nostris manibus habebant, quia nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti nec ulla servientium litora aspicientes, oculos quoque a contactu dominationis inviolatos habebamus. Nos terrarum ac libertatis extremos recessus ipse ac sinus famae in hunc diem defendit: nunc terminus Britanniae patet, atque omne ignotum pro magnifico est; sed nulla iam ultra gens, nihil nisi fluctus ac saxa, et infestiores Romani, quorum superbiam frustra per obsequium ac modestiam effugias. Raptores orbis, postquam cuncta vastantibus defuere terrae, mare scrutantur: si locuples hostis est, avari, si pauper, ambitiosi, quos non Oriens, non Occidens satiaverit: soli omnium opes atque inopiam pari adfectu concupiscunt. Auferre trucidare rapere falsis nominibus imperium atque ubi solitudinem faciunt pacem appellant.

[30] "Όποτε οι αιτίες του πολέμου και οι ανάγκες της θέσης μας, το μυαλό μου είναι μεγάλο και αυτή η ένωση ελευθερίας σε ολόκληρη τη Βρετανία, ένας από εσάς θα είναι η αρχή αυτής της ημέρας: γιατί είναι όλοι μας δουλεία, και η εμπειρία σέρβις αυτής, και κανένας από αυτούς πια, της γης, ακόμη και της θάλασσας δεν είναι ασφαλής, Ο ρωμαϊκός στόλος είναι επικείμενος. Και έτσι σε πόλεμο και μάχη, όπου οι γενναίοι βρίσκουν δόξα, πολύ τεμπέλης ασφάλεια. Σε όλες τις μάχες, στις οποίες, με διαφορετική περιουσία, το ήταν ένας διαγωνισμός για να πούμε, είχαν τα χέρια μιας τελευταίας ελπίδας θησαυρού μέσα μας, γιατί είναι οι καλύτεροι γιοι του Κατοικία με την τελευταία καλύτερη ελπίδα της όρασης των ακτών των κατακτημένων, των ματιών του Και κρατήσαμε από την επαφή με τη δύναμη. Είμαστε της γης και της ελευθερίας, το πιο απομακρυσμένο μέρος του Κόλπου της έκθεσης, ήρθε στην ίδια τη θέση υποχώρησης και υπερασπίστηκε μέχρι σήμερα: τώρα τα πιο απομακρυσμένα όρια της Βρετανίας είναι σαφές, και το άγνωστο περνάει πάντα για το θαυμάσιο είναι. Αλλά δεν υπάρχουν φυλές πέρα ​​από εμάς, τίποτα άλλο παρά κύματα και βράχια, και οι ακόμη πιο τρομεροί Ρωμαίοι, από τους οποίους η αλαζονεία δεν μπορείτε με υπακοή και υποταγή δραπετεύοντας. Ο βιασμός, η λεηλασία εξαντλήθηκε μετά από όλο τον κόσμο, το βαθύ Αλλά αν ο εχθρός είναι πλούσιος, είναι ασταθείς, αν είναι φτωχός, επιθυμούν την κυριαρχία · ούτε η ανατολή ούτε η δύση έχουν για να τους ικανοποιήσει: γιατί μόνοι τους από όλο τον πλούτο και τη φτώχεια εξίσου από ένα συναίσθημα που επιθυμούν. Για κλοπή και δολοφονία κάντε μια μοναξιά και ονομάστε την ειρήνη, όπου τα ονόματα των εντολών και επίσης να καταλάβετε το ψευδές.