[26] Quod ubi cognitum hosti, mutato repente consilio universi nonam legionem ut maxime invalidam nocte adgressi, inter somnum ac trepidationem caesis vigilibus inrupere. Iamque in ipsis castris pugnabatur, cum Agricola iter hostium ab exploratoribus edoctus et vestigiis insecutus, velocissimos equitum peditumque adsultare tergis pugnantium iubet, mox ab universis adici clamorem; et propinqua luce fulsere signa. Ita ancipiti malo territi Britanni; et nonanis rediit animus, ac securi pro salute de gloria certabant. Ultro quin etiam erupere, et fuit atrox in ipsis portarum angustiis proelium, donec pulsi hostes, utroque exercitu certante, his, ut tulisse opem, illis, ne eguisse auxilio viderentur. Quod nisi paludes et silvae fugientes texissent, debellatum illa victoria foret.

[26] Όταν αυτό ήταν γνωστό στον εχθρό, και με ολόκληρο το απόγευμα ως λεγεώνα είναι το πιο αδύναμο, το βράδυ, οι φρουροί, που κοιμόταν ή πανικού σε μια επιδρομή, ένα από το ρολόι κατειλημμένος. Και τώρα, στο ίδιο το στρατόπεδο, όταν ο Agricola, ο οποίος από τη διαδρομή του εχθρού για να μάθετε τι διδάχθηκε και είχε κρατήσει κοντά, το ιππικό του και το πεζικό: να επιτεθεί στο πίσω μέρος των επιτιθέμενων, ενώ ολόκληρος ο στρατός να φωνάζει. Η σχεδόν αυγή Φωτεινά σημάδια. Με αυτόν τον τρόπο, τρομοκρατημένος από τον διπλό κίνδυνο, τους Βρετανούς. και αισθάνονται σίγουροι για την ασφάλειά τους, για το ασφάλειας, η δόξα μιας σύγκρουσης μεταξύ τους. Με τη σειρά τους έσπευσαν, και μια από τις πύλες ήταν μια έντονη σύγκρουση, στην ίδια τα στενά περάσματα, έως ότου δρομολογηθεί ο εχθρός, και οι δύο στρατοί πιστοποιούν, αυτές, όπως ήταν οι πιο πιεστικές εκκλήσεις, σε αυτούς, μήπως θα δουν ποιος χρειαζόταν τη βοήθεια. Και αν ο εχθρός δεν είχε προστατευτεί από μελάσες και δάση, τους φυγάδες, αυτή η νίκη θα είχε.