[6] Hinc ad capessendos magistratus in urbem degressus Domitiam Decidianam, splendidis natalibus ortam, sibi iunxit; idque matrimonium ad maiora nitenti decus ac robur fuit. vixeruntque mira concordia, per mutuam caritatem et in vicem se anteponendo, nisi quod in bona uxore tanto maior laus, quanto in mala plus culpae est. Sors quaesturae provinciam Asiam, proconsulem Salvium Titianum dedit, quorum neutro corruptus est, quamquam et provincia dives ac parata peccantibus, et proconsul in omnem aviditatem pronus quantalibet facilitate redempturus esset mutuam dissimulationem mali. Auctus est ibi filia, in subsidium simul ac solacium; nam filium ante sublatum brevi amisit. Mox inter quaesturam ac tribunatum plebis atque ipsum etiam tribunatus annum quiete et otio transiit, gnarus sub Nerone temporum, quibus inertia pro sapientia fuit. Idem praeturae tenor et silentium; nec enim iurisdictio obvenerat. Ludos et inania honoris medio rationis atque abundantiae duxit, uti longe a luxuria ita famae propior. Tum electus a Galba ad dona templorum recognoscenda diligentissima conquisitione fecit ne cuius alterius sacrilegium res publica quam Neronis sensisset.

[6] Αυτή η πορεία του γραφείου στην πόλη Domitiam Decidianam, κυρία της περίφημης γέννησης, ετοιμάστηκε για τους Ο γάμος ήταν ένας άντρας φιλόδοξος για διάκριση προόδου και υποστήριξη. Ζούσαν σε μοναδική αρμονία, μέσω της αμοιβαίας αγάπης τους, και με τη σειρά του πριν από το προτιμώντας, εκτός από το ότι, στη σωστή σύζυγό σας αξίζει τον μεγαλύτερο έπαινο, όπως και ο κακός καταδικάζει βαρύτερα. Η πιθανότητα να είναι κοσμηματοποιός και η επαρχία της Ασίας, μετά από όσα έδωσε στον κυβερνήτη Salvius Titianus, του οποίου η Κανένας από αυτούς δεν είναι κακός, παρόλο που είναι η επαρχία του πλούσιου και είναι έτοιμος για τον αδίκημα, ενώ ο κυβερνήτης, Ήταν αυτός που εξαργυρώθηκε με το πρόσωπό του κάθε είδους επιείκεια σε όλη τη λαχτάρα του αμοιβαίου τους απόκρυψη. Μια κόρη προστέθηκε εκεί στην οικογένειά του, ανακουφίζοντας ταυτόχρονα και άνεση, για έναν γιο πήρε λίγο μετά. Η χρονιά μεταξύ του κοσμητή του, και του αμαξώματος των πλισέ, και ότι ο ίδιος Ακόμα και το έτος του αφιερώματος που πέρασε σε συνταξιοδότηση και αδράνεια, γιατί ήξερε εκείνες τις εποχές του Nero, στον οποίο η αδράνεια υπερασπίστηκε τη σοφία. Η λατρεία και η σιωπή του. και όχι για το συνηθισμένο δικαστικό παρτίδα. Και τον έφερε στη μέση του ύψους της κατανόησης και της αφθονίας των Αγώνων και των ανόητων τιμής, αν και μακριά από Η ταραχή είναι πιο κοντά στη φήμη. Στη συνέχεια διορίστηκε από τον Γκάλμπα, για να λάβει τα δώρα των ναών, το βάρος όλων των ιεροσυλλεκτών, αλλά εκείνων που έχουν διαπραχθεί στο τέλος του οποίου γίνεται μια πιο προσεκτική έρευνα Νέρωνας.