Basilides autem, ut altius aliquid et verisimilius invenisse videatur, in immensum extendit sententiam doetrinae suae, ostendens Nun primo ab innato natum Patre, ab hoc autem natum Logon, deinde a Logo Phronesin, a Phronesi autem Sophiam et Dynamin, a Dynami autem et Sophia Virtutes, et Principes, et Angelos, quos et primos vocat, et ab iis primum coelom factum. Dehinc ab horum derivatione alios autem factod, aliud coelom simile priori fecisse, et simili modo exeorum derivation cum alii facti essent, antitypi eis qui super eos essent, aliud tertium deformasse coelom : et a tertio deorsum descendentium quartum, et deinceps secundum eum modum alteros et alteros Principes et Angelos factos esse dicunt, et caelos trecentos septuaginta quinque. Quapropter et lot dies habere annum, secundum numerum coelorum.

Basilidet, ωστόσο, αυτό το βαθύτερο πράγμα, και το πιο πιθανό εμφανίζονται σε τεράστια έκταση γνώμη παρέμβαση να δείξει στη Nun τους πρώτους έμφυτους γερουσιαστές από το γεγονός ότι γεννήθηκε Adair, στη συνέχεια ένα λογότυπο Phronesin αντανακλώντας στους Sophie και Dynamin ένα δυναμό και τους φιλοξενούμενους της Σόφιας και αρχηγοί, και οι άγγελοι, τους οποίους αποκαλεί ο πρώτος, ο πρώτος από αυτούς τους παραδείσους. Ως εκ τούτου, σε αυτά προέρχεται από αυτό και μερικά, factod, ένα άλλο πράγμα στον Παράδεισο, είναι όπως το πρώτο, που έκανε, και με παρόμοιο τρόπο exeorum παράγωγο με τους άλλους, είχαν τελειώσει, αντίθετα σε αυτούς, δηλαδή πάνω τους, ήταν, και ένας άλλος στο ένα τρίτο, παραμόρφωσαν τον ουρανό: και από έναν τρίτο από κάτω, και τους απογόνους του κάτω από το τέταρτο, και ακολουθώντας, σύμφωνα με αυτόν, τον τρόπο του ενός λαού και του αρχηγού των αγγέλων Μπορώ να πω τον ουρανό τριακόσια εβδομήντα πέντε. Έτσι έχουν πολλή ημέρα του χρόνου, τον αριθμό των παραδείσων.