Romulus igitur, breue tempus secum meditatus, spectaculum gentibus uicinis parauit. plurimi Romam adgressi conuenerunt, maxime Sabinorum liberi ac coniuges. ubi spectaculi tempus uenit, tum orta est uis, et iuuenes Romani, non multum morati, uirgines Sabinorum celeriter rapuerunt. parentes uirginum misere profugerunt, iratique deos magnopere inuocauerunt; uirginibus tamen Romulus sic benigne locutus est: ‘nolite nobis magnopere irasci, sed potius patribus tuis irascimini. illi enim, homines superbissimi, conubium nobis non polliciti sunt. uos tamen in matrimonium ducere maxime uolumus et coniuges habere. mollite iras et benigne date nobis animos tuos, ut coniuges carissimae. saepe, ex iniuria, gratia orta est.’ his uerbis suis molliuit paulum animos uirginum.

Ο Romulus τότε, με τη βραχύβια ζωή του και αντανακλάται στην παράσταση μεταξύ των γειτονικών πράξεων. οι περισσότεροι από αυτούς στη Ρώμη, είχαν ξεκινήσει τη συνέντευξη, τους πιο σημαντικούς από τους Σαβίνους, τους πολίτες και τις συζύγους τους. όπου η παράσταση και ο καιρός έφτασε, και στη συνέχεια, ξεδιπλώνεται από τη δύναμη, και οι νεαροί από τη Ρώμη, δεν έχει πολύ υψηλό ηθικό χαρακτήρα, βάλτε τις παρθένες των Σαβίνων γρήγορα και τις πάρτε. οι γονείς των Παρθένων, έλεος, κάνουν τη διαφυγή τους, φλεγμονή και επικαλούνται τους θεούς. Ο Romulus τόσο καλά κορίτσια μίλησε: «Πρέπει να είμαστε πολύ θυμωμένοι, αλλά μάλλον με τον θυμό σας. για τον πρώτο, τον πιο περήφανο των ανδρών, δεν είμαστε στο δικαίωμα του γάμου που υποσχέθηκε ότι θα το κάνουν. και οι σύζυγοι, ο γάμος ήταν στο προβάδισμα περισσότερο, ωστόσο, σας ευχόμαστε να έχετε ένα. μαλακώστε τα μυαλά του θυμού σας: και δώστε μας ευγενικά μερικούς, τους συζύγους και τους πιο αγαπητούς μας. Πολλές φορές, ακόμη και μετά τον τραυματισμό, βγαίνει από τη χάρη του. »Αυτά τα λόγια, τα οποία τα μυαλά τους, και καθησυχάζουν λίγες παρθένες.