Achilles non solum vir fortis potensque, sed etiam Thetidis deae filius erat. Ille cum Agamemnone aliisque Graecis Troiam venerat et bellum longum difficileque gesserat. Sed nunc post novem annos ira acris eum movebat; nam feminam captivam ei caram Agamemnon ceperat. Itaque Achilles matrem suam vocavit: “Iuva me!? In mari Thetis eum audivit et ad eum cucurrit: “Tuas sententias intellego, me dulcis fili,? dixit. “Omnes Graeci te magno in honore habere debent; sine te enim Troianos vincere non possunt. Cogita haec: si nunc hoc ex bello fugies, tibi erit parva gloria, sed vita longa; si autem hoc loco manebis, magnam gloriam invenies, sed tuam vitam amittes.? “O beata mater, bonum animum habe!? dixit Achilles. “Omnibus hominibus vita brevis est. Ego ipse celerem mortem non timeo. Sed, quoniam ingens ira me tenet bellum non geram.? Quam magna est vis irae!

Ο Αχιλλέας δεν ήταν μόνο ένας δυνατός και ισχυρός άνδρας, αλλά και γιος της θεάς Θέτιδας. Είχε έρθει στην Τροία με τον Αγαμέμνονα και άλλους Έλληνες και είχε κάνει έναν μακρύ και δύσκολο πόλεμο. Αλλά τώρα, μετά από εννέα χρόνια, ένας οξύς θυμός τον συγκίνησε. γιατί ο Αγαμέμνονας είχε πάρει μια αιχμάλωτη αγαπητή του. Ο Αχιλλέας λοιπόν φώναξε τη μητέρα του: «Βοήθησέ με!; Η Θέτις τον άκουσε στη θάλασσα και έτρεξε κοντά του: «Καταλαβαίνω τις σκέψεις σου, γλυκό μου γιε; είπε. «Όλοι οι Έλληνες πρέπει να σας έχουν μεγάλη εκτίμηση. γιατί χωρίς εσάς οι Τρώες δεν μπορούν να νικήσουν. Σκεφτείτε αυτά τα πράγματα: αν τώρα ξεφύγετε από αυτόν τον πόλεμο, θα έχετε λίγη δόξα, αλλά μεγάλη ζωή. αλλά αν παραμείνεις σε αυτό το μέρος, θα βρεις μεγάλη δόξα, αλλά θα χάσεις τη ζωή σου. «Ω ευλογημένη μάνα, καλή καρδιά!; είπε ο Αχιλλέας. «Η ζωή είναι μικρή για όλους τους άντρες. Εγώ ο ίδιος δεν φοβάμαι έναν γρήγορο θάνατο. Αλλά, αφού με κρατάει μεγάλος θυμός, δεν θα κάνω πόλεμο. Πόσο μεγάλη είναι η δύναμη της οργής!