Europam, filiam agenoris, Iuppiter, rex deorum, vidit. Victus amore eius, dixit, “Sine hac bella* femina* ego non poteri vivere. Sed quid agam? Haec virgo*, si eam vi superabo, me* non amabit, et Iuno, uxor mea, si insidias meas inveniet, me* castigabit. Arte igitur Europam ad me*ducere debeo.? Iuppiter sibi dedit formam tauri. Cum celeritate e* sua* arce in caelo* per nubes ad terram cucurrit. Europa cum suis amicis erraverat in loca remota. Ad ha*s ve*nit ille magnus Taurus. Fu*gerunt aliae puellae; sola Europa (nam animalia simper amaverat) remansit cum tauro*. Collum Euis suis bracchii*s Europa tenuit; sine mora* trans mare ille eam traxit! Europa periculum sensit st exclamavit, “O!? Dixit Iuppiter, “Bella femina, nullae malae sententiae sunt in meo* animo*. Non Taurus, sed dues ego sum. Non mors, sed fama gloriaque tibi venient, nam tuum nomen magni poetae cum meo* iungent.

Ο Δίας, ο βασιλιάς των θεών, είδε την Ευρώπη, την κόρη του Αγήνορα. Συντετριμμένος από την αγάπη της, είπε: «Δεν θα μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτή την όμορφη γυναίκα. Τι να κάνω όμως; Αυτή η κοπέλα, αν την ξεπεράσω με το ζόρι, δεν θα με αγαπήσει και η Τζούνο, η γυναίκα μου, αν ανακαλύψει τις δολοπλοκίες μου, θα με τιμωρήσει. Πρέπει λοιπόν να φέρω την Ευρώπη σε μένα. Ο Δίας έδωσε στον εαυτό του τη μορφή ταύρου. Έτρεξε με ταχύτητα από το κάστρο του στον ουρανό μέσα από τα σύννεφα στη γη. Η Ευρώπη είχε περιπλανηθεί με τους φίλους της σε απομακρυσμένα μέρη. Σε αυτούς ήρθε εκείνος ο μεγάλος Ταύρος. Τα άλλα κορίτσια βουρκώθηκαν. Η Ευρώπη μόνη (γιατί πάντα αγαπούσε τα ζώα) παρέμεινε με τον ταύρο. Η Ευρώπη κράτησε το λαιμό της στην αγκαλιά της. χωρίς καθυστέρηση* την τράβηξε πέρα ​​από τη θάλασσα! Η Ευρώπη ένιωσε τον κίνδυνο και φώναξε, «Ω!; Ο Δίας είπε: «Όμορφη γυναίκα, δεν υπάρχουν κακές σκέψεις στο μυαλό μου». Δεν είμαι Ταύρος, αλλά είμαι Ντουέτο. Όχι ο θάνατος, αλλά η φήμη και η δόξα θα σου έρθουν, γιατί μεγάλοι ποιητές θα ενώσουν το όνομά σου με το δικό μου.