Phaethon est filius Phoebi. Amicus Phaethontis de fama divinae originis dubitat: “Non es filius dei. Non habes dona deorum. Non vera est tua fabula.” Magna ira Phaetontem movet: “Filius dei sum! Phoebe da signum!” vocat Phaethon. Phoebus puerum auscultat et sine mora volat de caelo. “O mi fili, quid desideras?” Phoebus rogat. Pecuniam? Sapientiam? Vitam sine curis?” Respondet Phaethon, “Habenas habere et currum soli agere desidero.” O stulte puer! Malum est tuum consilium. Non debes officia deorum desiderare. Phoebus filium monet, sed puer magna pericula non videt. Equi valent; non valet Phaethon. Currus sine vero magistro errat in caelo. Quid videmus? De caelo cadit Phaethon. O mala fortuna!

Ο Φαέθων είναι γιος του Φοίβου. Ο φίλος του Φαέθωνα αμφιβάλλει για τον ισχυρισμό της θεϊκής καταγωγής: «Δεν είσαι γιος θεού. Δεν έχεις τα δώρα των θεών. Η ιστορία σου δεν είναι αληθινή». Ο μεγάλος θυμός συγκινεί τον Φαέθοντα: «Είμαι γιος θεού! Δώσε στη Φοίβη το σημάδι!» καλεί τον Φαέθωνα. Ο Φοίβος ​​ακούει το αγόρι και χωρίς καθυστέρηση πετάει από τον ουρανό. «Ω γιε μου, τι θέλεις;» ρωτάει ο Φοίβος. Χρήματα; Σοφία; Ζωή χωρίς φροντίδα;» Ο Φαέθων απαντά: «Λαχτάρω να έχω το λουρί και να οδηγώ το αυτοκίνητο μόνος μου». Ω ανόητο αγόρι! Το σχέδιό σου είναι κακό. Δεν πρέπει να χάσετε τις υπηρεσίες των θεών. Ο Φοίβος ​​προειδοποιεί τον γιο του, αλλά το αγόρι δεν βλέπει τους μεγάλους κινδύνους. Τα άλογα είναι δυνατά. Ο Φαέθων δεν αξίζει τον κόπο. Ένα άρμα χωρίς αληθινό αφέντη περιπλανιέται στον ουρανό. Τι βλέπουμε; Ο Φαέθων πέφτει από τον ουρανό. Ω κακή τύχη!