Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus. Lectulus noster floridus. 2.1-3: Ego flos campi et lilium convallium. Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias. Sicut malus inter ligna silvarum, sic dilectus meus inter filios. 2.10-12: Surge, amica mea, columba mea, formosa mea, et veni. Iam enim hiems transiit, imber abiit et recessit. Flores apparuerunt in terra, tempus putationis advenit; 2.13-14: vineae florentes dederunt odorem suum; surge, amica mea, speciosa mea, et veni, columba mea (...) . Ostende mihi faciem tuam (...) vox enim tua dulcis, et facies tua decora. Άλλες προτάσεις: Viri fortes sunt. Feminae/Mulieres quoque fortes sunt. Fortuna fortes adiuvat.

Ιδού, είσαι όμορφη, αγαπημένη μου, και όμορφη. Το ανθισμένο κρεβάτι μας. 2.1-3: Είμαι το λουλούδι του αγρού και το κρίνο της κοιλάδας. Σαν κρίνο ανάμεσα στα αγκάθια, έτσι και ο φίλος μου ανάμεσα στις κόρες. Όπως το κακό ανάμεσα στα δέντρα του δάσους, έτσι είναι και η αγαπημένη μου ανάμεσα στα παιδιά. 2.10-12: Σήκω, φίλε, περιστέρι μου, όμορφη μου, και έλα. Προς το παρόν ο χειμώνας έχει περάσει, η βροχή έφυγε και αποσύρθηκε. Λουλούδια εμφανίστηκαν στο έδαφος, έφτασε η ώρα για το κλάδεμα. 2.13-14: τα ανθισμένα αμπέλια έδωσαν το άρωμά τους. σήκω, φίλε, όμορφη μου, και έλα, περιστέρι μου (...) Δείξε μου το πρόσωπό σου (...) γιατί η φωνή σου είναι γλυκιά και το πρόσωπό σου όμορφο. Άλλες προτάσεις: Οι άντρες είναι δυνατοί. Οι γυναίκες/οι γυναίκες είναι επίσης δυνατές. Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.